Antzerki-gidoiak parabolak lantzeko

Semearen ALDERDIAREN ANTZERKI GIDOIA: (Marcela Zorrilla Rebollok egokitua)

PERTSONAIAK:

- Carlos---Seme txikia

- Eduardo — Seme-alaba nagusia

- Aita

- 1. laguna

- 2. laguna

- 1. laguna

- 2. laguna

- Kontalaria

- Morroia

___________________ 1. ESZENA _______________________

Kontalaria: bazen behin bi seme-alaba zituen Aita bat: Eduardo nagusia eta Karlos txikia. Denek egiten zuten lan nekazari gisa aitaren esparruan, baina Charlesek ez zuen oso gustuko lan egitea, eta ia denbora guztian PlayStationen jokatzen edo bere mugikorrera lotuta eramaten zuen bere lagunekin. Ez zuen lanik egiten eta oso berandu jaikitzen zen.

(Aita eta bi semeak agertokira ateratzen dira)

Charles: aita, adinez nagusia naiz, munduan zehar ibili eta mundua ikusi nahi dut, nekatuta nago alor honetaz. Emadazu dagokidan herentziaren zatia.

Aita: baina Charles, daukadan guztia zurea eta zure anaiarena da, zergatik joan eta utzi nahi zaitu?, gera zaitez gurekin eta horrela gehiago haziko da dagokizun herentziaren zatia.

Eduardo: Carlos, ez izan berekoia, ez da bidezkoa orain lan gehien dugunean joatea.

Carlos: Eduardek, zuk landan baino ez duzu pentsatzen, nik bizitza bizitzea dut buruan, aske izatea, mundua ikustea.

Aita: Carlos zu zara nire seme-alabetan gazteena, eta orain zahartzen ari naizenez, nirekin eduki nahi zaituztet, baina har ezazu zure herentzia.

Charles: eskerrik asko, aita, agur! (Aitaren dirua hartzen du).

______________________________2. ESZENA _________________________

Kontalaria: Carlos urrutiko hiri batera iristen da, tabernaz, diskotekaz eta luxuz betea. Markako arropa asko erosten da, auto bat eta azken belaunaldiko mugikor berri bat. Taberna batean lagun batzuk ezagutzen ditu:

Carlos: Kaixo guztioi, Carlos naiz eta kopatxo batzuetara gonbidatzen zaituztet!

Kontalaria: jende guztia edaten eta dantzan hasi zen. Charlesengana hurbiltzen ziren denak, gonbida zitzan.

1. Adiskidea: Carlos, lagun handia zara. Eskerrik asko trago batzuk edatera gonbidatzeagatik.

2. laguna: kontatu gurekin behar duzunerako! Horretarako gaude lagunak!

1. laguna: oso dibertigarria zara! Gonbidatu beste kopatxo batzuk!

Kontalaria: Charlesek egunero gonbidatzen eta xahutzen zuen bere dirua, egun batean hiri horretara gosea etorri eta Charlesi euro bakar bat ere geratzen ez zitzaion arte. Beharrak eta gosea pasatzen hasi zen. Lagunei deitu zien laguntzeko:

Carlos: lagunok, eman ahal didazue dirua edo janaria? Gose naiz eta ez dut dirurik!

1. Lagun: ezin dut, nik ez dut.

2. laguna: ezin dut, nik ere ez dut dirurik.

1. laguna: nik nire familiarentzat bakarrik daukat.

Kontalaria: Charles oso triste jarri zen benetako lagunak zituela uste zuelako, baina bere diruagatik bakarrik nahi zuten. Beraz, lan bila hasi zen, baina ez zuen ezer aurkitu, leku guztietan berak ez zituen ikasketak eskatzen baitzizkioten, ez zuelako ikasi nahi izan.

Egun batean lan bat aurkitu zuen, egun osoan txerri batzuk zaintzea.

Charles: zeinen nekatua nagoen txerri hauek zaintzen, beren janariaren soberakinak bezala! Zein ondo nengoen nire etxean familiarekin! Itzuliko naiz eta barkamena eskatuko diot aitari ez naizelako ondo portatu.

_____________________________3. ESZENA _________________________

Kontalaria: egunero ateratzen zen aita bidera bere seme Charles itzultzen ote zen ikustera. Eta egun batean iritsi zen, eta aita korrika joan zitzaion besarkatzera.

(Aitak eta semeak elkar besarkatu zuten).

Charles: barkatu aita, ez naiz seme ona izan! Zuk esaten didazun horretan lan egingo dut, ez dut zure semea izatea merezi!

Aita: zer dator morroi bat, azkar! (Morroia dator) Saka ezazu soinekorik onena eta jantzi ezazu nire semea; jarri amillo bat bere behatzean eta zapatak oinetan! Bilatu txekor potoloena festa bat egiteko; gaur bazkaltzeko eta alaitzeko eguna da eta. Nire semea hilda zegoen, eta berpiztu egin dute; galdua zen, eta aurkitu egin dut!

Kontalaria: sartu Eduard apur bat asaldatuta, ez baitzekien zertaz ari zen iskanbila hori.

Edorta: baina zer gertatzen ari da etxean?

Morroia: zure anaia Charles itzuli da; eta zure aitak zekorrik potoloena hil du eta festa bat ospatuko du, bizirik itzuliko naizelako.

Edorta: (oso haserre) Ba ni ez naiz etxean sartzen! Nik bizitza osoa daramat aitarentzat lanean, eta inoiz ez zait festarik egin, anaiak ez du merezi.

Aita: Pedro, zatoz etxera, gaur da nire bihotzean hainbeste itxaroten nuen eguna. Zu beti nirekin zaude eta daukadan guztia zurea da. Festa egin eta alaitu beharra dago, zure anaia hilda zegoelako eta berpiztu egin delako; galdu egin zen, eta aurkitu egin dut.

Kontalaria: Jesusek dio poz handiagoa dagoela zeruan damutzen den bekatari bategatik, behar ez duten laurogeita hemeretzi justuengatik baino. Gure Aita Zerutiarrak bekatuak zikindutako jantziak kendu nahi dizkizu, eta, horren ordez, bere Semearen justiziazko mantu eder eta orbangabeaz estali. Zutitu eta etorri Kristorekin. Zure zain dago.

AMAIERA